Ξέρεις τι;
Προχωρούσα στο δρόμο και μύρισα από μακριά τα κουλούρια που πουλούσε ένας κυριούλης, όσο κι αν το λιγουρεύτηκα, δεν πήρα γιατί δεν είχα να το μοιραστώ μαζί σου. Σήμερα, ήθελα να ακούσω μουσική, αλλά δεν έβαλα, γιατί δεν είχες το ένα ακουστικό. Και το μεσημέρι πεινούσα, αλλά το φαγητό έμεινε στο πιάτο γιατί είχε ένα πιρούνι. Κι έτσι πέρασαν μερικές μέρες, μερικές βδομάδες κι όλα τα μισά μου φαίνονταν ύποπτα, ακόμα και το μισοφέγγαρο. Δε σκέφτηκα ποτέ ότι το μισό ήταν μέσα μου. Ασυμπλήρωτο και αμπάλωτο, περίμενα κλωστή. Και νόμιζα πως την είχες, μα εσύ δεν είχες βρει καν την αρχή του κουβαριού. Και πάλι ο δείκτης κλείνει προς τα μέσα, που έψαχνα τη κλωστή χωρίς να έχω τη βελόνα. Και τώρα που λείπεις, και σε λίγο που θα λείπεις ακόμα, δεν ξέρω τι ενθύμιο να σου κρεμάσω.
Προχωρούσα στο δρόμο και μύρισα από μακριά τα κουλούρια που πουλούσε ένας κυριούλης, όσο κι αν το λιγουρεύτηκα, δεν πήρα γιατί δεν είχα να το μοιραστώ μαζί σου. Σήμερα, ήθελα να ακούσω μουσική, αλλά δεν έβαλα, γιατί δεν είχες το ένα ακουστικό. Και το μεσημέρι πεινούσα, αλλά το φαγητό έμεινε στο πιάτο γιατί είχε ένα πιρούνι. Κι έτσι πέρασαν μερικές μέρες, μερικές βδομάδες κι όλα τα μισά μου φαίνονταν ύποπτα, ακόμα και το μισοφέγγαρο. Δε σκέφτηκα ποτέ ότι το μισό ήταν μέσα μου. Ασυμπλήρωτο και αμπάλωτο, περίμενα κλωστή. Και νόμιζα πως την είχες, μα εσύ δεν είχες βρει καν την αρχή του κουβαριού. Και πάλι ο δείκτης κλείνει προς τα μέσα, που έψαχνα τη κλωστή χωρίς να έχω τη βελόνα. Και τώρα που λείπεις, και σε λίγο που θα λείπεις ακόμα, δεν ξέρω τι ενθύμιο να σου κρεμάσω.
Ελπίδα