Anevazontas To Story
  • Welcome
  • Blog
  • About
  • Contact

Ταπί και Ψύχραιμη (;)

9/7/2015

0 Comments

 
Η ιστορία που ακολουθεί είναι προσωπική, χωρίς κανένα ηθικό δίδαγμα, πιθανότατα. Απολαύστε υπεύθυνα.

Το Μάρτιο ήμουν σίγουρη ότι τελείωνα με τη σχολή και έπαιρνα το πτυχίο μου. Τελικά αυτό δεν έγινε γιατί δεν πέρασα ένα μάθημα που ήμουν σίγουρη ότι είχα περάσει. Όχι, δεν θα πω ότι με έκοψε, θα πω ότι κόπηκα στο μάθημα γιατί αυτή είναι η αλήθεια. Το πήρα πολύ άσχημα, πραγματικά νομίζω ότι πέρασα όλα τα στάδια του πένθους. Δε μου ταιριάζει η σχολή αυτή και ήθελα απλά να ξεμπερδεύω και να πάω παρακάτω, βέβαια, εντάξει, τον Ιούνη θα τελείωνα, δεν ήταν κάτι τόσο τραγικό, αλλά με έτρωγε το γαμώτο.

Τέλη Μαρτίου έψαχνα για δουλειά, ένας φωτογράφος ζητούσε άτομο να πηγαίνει μαζί του σε γάμους και βαφτίσεις και να τραβάει βίντεο. Πολύ καλός ο τύπος, καλή δουλειά, μου άρεσε και πλήρωνε καλά. Φυσικά βρεθήκαμε πολλές φορές για να μου δείξει και να μου μάθει πράγματα. Τον Απρίλη είχε μόνο τρεις δουλειές, το Μάιο μου ακύρωσε δύο δουλειές γιατί πέθανε κάποιος δικός του. Τέλη του μήνα υπήρχε μία ακόμη δουλειά (οι περισσότερες ήταν κλεισμένες τους μήνες του καλοκαιριού οπότε έκανα υπομονή). Πήγαμε, κάναμε τη δουλειά μας, όλα καλά και όταν με γύρισε σπίτι, μας τράκαραν! Ευτυχώς δε χτύπησε κανείς, αλλά το αυτοκίνητο έπαθε σοβαρές ζημιές. Τουλάχιστον θα τα πλήρωνε η ασφάλεια. Μετά από μία βδομάδα που του τηλεφώνησα να ρωτήσω πότε είναι η επόμενη δουλειά, μού είπε πως του τράκαραν και το άλλο αυτοκίνητο και πως θα πρέπει να κάνει τις επόμενες δουλειές με έναν που του χρωστάει εκείνος λεφτά και έχει αμάξι.

Άρχισα να ψάχνω για άλλη δουλειά γιατί αυτός ναι μεν με ήθελε, αλλά δεν ήξερε πότε θα μπορούσε να με ξαναπάρει. Μέσα Ιουνίου δε βρίσκεις πολλές δουλειές. Πήγα να δω μία σε ένα ίντερνετ καφέ, το οποίο τελικά ήταν βιτρίνα για τζόγο, καθώς είχε χαρτιά και μηχανές με φρουτάκια χωρίς άδεια. Πήγα να δω άλλες,  σε κάποια ζητούσαν πάνω από 8ωρο ή χωρίς ασφάλιση ή φάση κωλόμπαρα. Τελικά βρίσκω ένα καφενείο-σνακ μπαρ, με ασφάλεια, κοντά στο σπίτι και δυνατότητα για ρεπό. Μου λέει να κάνω τα χαρτιά μου για να ξεκινήσω άμεσα, όμως άργησα 3-4 μέρες γιατί για να βγάλεις πιστοποιητικό υγείας πρέπει να κάνεις εξετάσεις. Τα κάνω αυτά και τον παίρνω τηλέφωνο, δεν το σηκώνει. Ξαναπροσπαθώ, τίποτα. Τελικά, καλώ στο σταθερό του μαγαζιού και τον βρίσκω. Κάτι είχε πάθει το κινητό του λέει για αυτό δεν μου απάντησε. Τελοσπάντων, ξαφνικά από εκεί που με ήθελε άμεσα, δεν ήταν πια πολύ σίγουρος, γιατί έχει και άλλον συνέταιρο, για τον οποίο πρώτη φορά ακούω, και θέλει να προσλάβει εκείνος μία γνωστή του και γαμίδια. Μου λέει για έναν φίλο του όμως που ζητάει άτομο. Μην τα πολυλογώ, βρεθήκαμε και αυτός ήθελε άτομο άμεσα και μου είπε ότι μάλλον θα πάρει εμένα. Όταν του τηλεφώνησα την επόμενη μέρα..άφαντος.

Α! Ανάμεσα στη φάση με το σνακ μπαρ και αυτόν ανακοινώνεται το δημοψήφισμα και είμαι σχεδόν σίγουρη ότι ευθύνομαι εγώ και για το ότι δε μπορούσαμε να κλείσουμε συμφωνία τόσο καιρό.

Σήμερα βρήκα το φωτογράφο, έφτιαξε το αυτοκίνητο και πάνω που ήταν έτοιμος να με ξαναπάρει στη δουλειά, απέλυσαν τη γυναίκα του, οπότε θα πηγαίνει αυτή μαζί του και δε μπορεί να πάρει εμένα. Επίσης, σήμερα θα πάω να δω για μία δουλειά σε ένα κλαμπ, για το οποίο πολλοί μου είπαν να το αποφύγω (το συγκεκριμένο), αλλά πρέπει να το δω και αυτό πριν το απορρίψω.

Είμαι ταπί και προσπαθώ να είμαι ψύχραιμη. Τουλάχιστον έχω καλή παρέα και ξεχνιέμαι λίγο. Ελπίζω εσείς να είστε καλά! Αν δεν είστε και τόσο καλά, ελπίζω τουλάχιστον να έχετε καλή παρέα!

Φιλάκια!!
Picture
0 Comments

ΔΗΜΟΨΉΦΙΣΜΑ ΕΣΥ SUPER STAR !

5/7/2015

0 Comments

 
Λίγα γεγονότα πιστεύω ότι έχουν συγκλονίσει τη γενιά μας όσο η ανακοίνωση αυτού του δημοψηφίσματος. Οι πρώτες σκέψεις μου ήταν «Πώς μας ζητάει να ψηφίσουμε εφόσον δε μας εξηγεί τι σημαίνει η κάθε επιλογή;» και «Τι θα γίνει να μείνουμε εκτός Ευρώπης;». Ωστόσο, το ίδιο το ερώτημα του δημοψηφίσματος είναι τόσο ξεκάθαρο που νομίζω ότι κανείς δε θα έπρεπε να διστάζει να απαντήσει ΟΧΙ. Με κόσμιο και επίσημο τρόπο μας ρωτάνε, «Θέλεις να συνεχίσουμε την τακτική του ναι σε όλα ή όχι;».

Είμαστε παράξενος λαός. Κατά τη διάρκεια των προηγούμενων κυβερνήσεων και ενώ τα μέτρα ψηφίζονταν κατά πλειοψηφία, άκουγα από πολλούς να λένε «Εμάς δε μας ρώτησε κανείς αν συμφωνούμε με αυτά τα μέτρα, δε μας ρώτησαν αν θέλαμε το ΔΝΤ και τα μνημόνια». Αποτέλεσμα όλων αυτών, αρκετά καθυστερημένα, ήταν να φύγουν από την εξουσία τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα. Έρχεται λοιπόν ο πρωθυπουργός της χώρας σου μετά από διαπραγμάτευση στην οποία δεν είπε ναι σε όλα και σου ανακοινώνει ότι για πρώτη φορά μπορείς να πεις τη γνώμη σου. Για πρώτη φορά σε ρωτάει μια κυβέρνηση ανοιχτά και ξεκάθαρα αν θέλεις να συνεχιστεί η αδιέξοδη πολιτική της λιτότητας ή αν θέλεις να πιέσουμε για κάτι καλύτερο. Κι εκεί ξεκινάει το παράλογο..Κατηγορείς τον Τσίπρα ότι ευθύνεται για την όποια καταστροφή. Τον Τσίπρα που έχει αναλάβει εδώ και 5 μήνες. Τους ξέχασες συμπατριώτη μου όλους τους άλλους που στις πλάτες σου έχουν θησαυρίσει; Κατηγορείς τον Τσίπρα για ανευθυνότητα, ότι πετάει την καυτή πατάτα στο λαό. Αποφάσισε τελικά, θέλεις ή δε θέλεις να σε ρωτάνε για την τύχη σου; Μήπως εσύ είσαι ο ανεύθυνος ή ευθυνόφοβος; Μάθαμε να μας ρωτάνε μόνο κάθε 4 χρόνια τη γνώμη μας και μας έπεσε βαρύ το να μας ξαναρωτήσουν τόσο σύντομα;

Τι φοβάσαι ρε συνάνθρωπε; Από το διπλανό σου τα πήραν όλα. Κάποιος τρώει από τα σκουπίδια. Κάποιος αυτοκτόνησε. Κάποιος στέλνει το παιδί του στο σχολείο νηστικό. Εσύ..εσύ δουλεύεις με το χαμηλότερο μισθό και τα βγάζεις πέρα ίσα-ίσα. Τι φοβάσαι; Τόσο πολύ καλομάθαμε να τα βρίσκουμε όλα έτοιμα; Γίναμε η χώρα της καφετέριας και του σουβλατζίδικου. Χάσαμε την επαφή με τη γη μας, ξεχάσαμε τις δυνατότητες του τόπου μας. Ευτελίζουν την αξία της χώρας μας για να έρθουν και να αγοράσουν φιλέτα. Γιατί εκείνοι να μπορούν να εκμεταλλευτούν τα προτερήματα της χώρας μας κι εμείς όχι; Μπορούμε! Αλλά τεμπελιάζουμε. Κι ύστερα έρχεται η προπαγάνδα και ο φόβος και η καταστροφολογία. Άνθρωποι που ζουν στον πλούτο έρχονται να κάνουν μάθημα σε μένα και σε σένα για το ποιο είναι το καλό μας. Οι ίδιοι εκείνοι που πήραν μίζες, που υπέγραψαν την καταδίκη μας, τώρα έρχονται και μας λένε ότι μας συμφέρει να πούμε ΝΑΙ. Εάν εσύ συνάνθρωπε ταυτίζεσαι με τις ανάγκες και τα συμφέροντα του Μπόμπολα, του Αλαφούζου, του Γεωργιάδη, του Καραμανλή, κλπ., τότε πάω πάσο, ψήφισε ναι. Μην προσπαθείς όμως να με πείσεις ότι εσύ, αυτοί κι εγώ είμαστε το ίδιο ή ότι οι αποφάσεις που παίρνονται εξυπηρετούν τα συμφέροντα όλων μας στον ίδιο βαθμό.

Επιλέγω το ΟΧΙ. Το ΟΧΙ μου δε σημαίνει ότι θέλω να βγούμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση ή από το ευρώ. Αντιθέτως, επιθυμώ να μείνουμε στην Ε.Ε., επιθυμώ και η ίδια να κατοικήσω σε κάποια άλλη χώρα της Ε.Ε.. Επιθυμώ όμως να μείνω σε μια Ε.Ε. που θα βλέπει τη χώρα μου σαν ισότιμο μέλος και όχι σαν κορμί που αργοπεθαίνει και οι εταίροι βιάζονται να τη βγάλουν από τη μηχανική υποστήριξη για να πάρουν τα ζωτικά της όργανα. Επιθυμώ να μείνω σε μια Ε.Ε. που θα νοιάζεται για το βιοτικό επίπεδο των πολιτών της και όχι για την εξασφάλιση τραπεζικών κεφαλαίων. Επιθυμώ να μείνω σε μια Ε.Ε. που θα λέει αλήθειες στους λαούς της και δε θα λειτουργεί μόνο σε όφελος των πολιτικών και των επιχειρηματιών. Επιθυμώ να μείνω σε μια ένωση λαών η οποία θα σεβαστεί και θα ακούσει το ΟΧΙ μου και θα προσπαθήσει να συνεργαστεί μαζί μου ώστε να έρθει ένα καλύτερο μέλλον. Το ΝΑΙ του φόβου και της υποταγής στέλνει μόνο ένα μήνυμα. «Κάντε μου ό,τι θέλετε». Το ΟΧΙ δε σημαίνει απαραίτητα ρήξη και σύγκρουση. Είναι μια αρχή και ένας τρόπος να διεκδικήσεις και να θέσεις όρια. Τι φοβάσαι συνάνθρωπε;

Picture
Η αλήθεια είναι, όσο κι αν κάποιοι επιλέγουν να την κρύβουν, όσο κι αν κάποιοι άλλοι επιλέγουν να την αγνοούν, ότι ζούμε σε μια χρεοκοπημένη χώρα εδώ και χρόνια για την οποία ψευδώς κάποιοι παρουσιάζαν ότι υπήρχε σωτηρία και μόνη της σανίδα σωτηρίας ήταν τα συνεχή δάνεια. Βασικές γνώσεις να έχεις, καταλαβαίνεις ότι το πρόβλημα δε λύνεται όταν δανείζεσαι ποσά για να καλύψεις τα χρέη του παρελθόντος, αλλά όταν ο ίδιος παράγεις και πουλάς κάτι δικό σου. Αυτό το στοίχημα το έχουμε χάσει εδώ και καιρό, όμως ποτέ δεν είναι αργά να ξαναπροσπαθήσουμε.

Για να μη σε κουράζω όμως με πράγματα που όλο και κάπου έχεις ξαναδιαβάσει και ξανακούσει αυτές τις μέρες, θα γράψω κάτι τελευταίο. Γνωρίζοντας ότι είτε ναι, είτε όχι, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο στο τέλος της διαδρομής, επιλέγω πια με γνώμονα μόνο τη συνείδηση και τα πιστεύω μου. Θέλω όταν θα με ρωτήσει η επόμενη γενιά τι έκανα για εκείνη, να μπορώ να της απαντήσω ότι προσπάθησα, ότι όταν είχα την ευκαιρία αντέδρασα. Θέλω όταν θα κοιτάζω προς τα μέσα μου να ξέρω ότι δεν νικήθηκα από το φόβο, από την ανασφάλεια. Θέλω να ξέρω ότι όντως, στο βαθμό που μπορούσα, στάθηκα στο πλευρό των συνανθρώπων μου και της πατρίδας μου όταν με είχαν περισσότερο ανάγκη. Πραγματικά ηττημένος είναι εκείνος που δεν προσπάθησε ποτέ. Πόση προσπάθεια κάνει άραγε αυτός που λέει ναι σε όλα;


Ντίνα
0 Comments

    Author

    Δύο φίλοι με πολλές σκέψεις που θέλουν να μοιραστούν με τον κόσμο και με πολύ κόσμο που θέλει να μοιραστεί τις σκέψεις του.


    Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων

    RSS Feed

    Archives

    July 2016
    June 2016
    April 2016
    March 2016
    February 2016
    January 2016
    December 2015
    November 2015
    October 2015
    July 2015
    March 2015
    January 2015
    December 2014
    November 2014
    October 2014

Powered by Create your own unique website with customizable templates.