Φυσικά έχω να κάνω εργασία για την Τρίτη και φυσικά δουλεύω αύριο απ’ το πρωί και φυσικά αντί να προετοιμάζομαι χαζεύω. Αρχικά να σας πω ότι ξεκίνησα ψυχοθεραπεία εδώ και τέσσερις εβδομάδες, μπορεί να είναι και πέντε, για να ξεχάσω τη Στέλλα και να σταματήσω να γράφω δακρύβρεχτα κείμενα και μαντέψτε τι; Τελικά το πρόβλημα μου δεν είναι η Στέλλα. Δηλαδή ήταν κι εκείνη αλλά μάλλον ήταν το αποτέλεσμα. Ή μάλλον η κατάληξή μας ήταν το αποτέλεσμα. Τελοσπάντων, όπως και να έχει δεν είναι εκεί το πρόβλημα πια. Όχι ότι δε τη σκέφτομαι. Αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.
Πίσω στα δικά μας. Ήρθε ο πρώτος επίσημος βαθμός μου απ’ το χειμερινό εξάμηνο. Το πρώτο μας 8άρι. Ενθουσιάστηκα, περίμενα λιγότερο. Μένουν άλλα τρία μαθήματα. Ετοιμάζομαι να κάνω και την αίτηση για το θερινό σχολείο. 6 με 18 Ιουλίου στο Πλωμάρι για όποιον ενδιαφέρεται. Ελπίζω να με πάρουν εθελοντικά στην οργανωτική για να τονώσω ολίγον και το βιογραφικό. Κοινώς κάνω οτιδήποτε άλλο εκτός από προετοιμασία για αύριο στη δουλειά και προετοιμασία για την παρουσίαση μου την Τρίτη. Ωστόσο μετά από πολύ καιρό και πολύ ψυχανάλυση νιώθω καλά. Σου λέει, ψάχνω για πράγματα που δεν υπάρχουν γι’ αυτό δεν είμαι ευτυχής. Την οποία ευτυχία έχω ερμηνεύσει λάθος.
Η ψυχαναλύτρια είναι γαμάτη, δεν της το λέω όμως για να μη το πάρει πάνω της. Δεν ξέρω αν είναι καλό αυτό, αλλά ποιος χρειάζεται τον υπόλοιπο κόσμο εφόσον έχει ψυχαναλυτή; Όλη τη βδομάδα μαζεύω τις μαλακίες που θέλω να κάνω και στο τέλος τις ξεφουρνίζω μία μία στην άμοιρη την Ψυχ. Έτσι και έχω σταματήσει να ρεζιλεύομαι και καταλαβαίνω σιγά σιγά τι σκατά συμβαίνει μες το ξερό μου το κεφάλι. Αν ήξερα ότι είναι έτσι, θα είχα ξεκινήσει πολύ νωρίτερα. Φυσικά αμφισβητώ την επιστήμη της, αλλά έχει υπομονή και κουράγιο και με ανέχεται. Βέβαια, την πληρώνω για να με ανέχεται οπότε αυτό μου δίνει μια αίσθηση ελέγχου της κατάσταση.
Θυμάμαι τη δεύτερη βδομάδα, μπήκα μέσα φουριόζα (είχε προηγηθεί ένα τελευταίο τηλεφώνημα) και της ζήτησα να μου πει με ποιο τρόπο θα σταματήσω ένα συγκεκριμένο συναίσθημα που με βασάνιζε και να μου βρει ένα δεύτερο για να μη δρω πάνω σε αυτό. Η απάντησή της ήταν πως υπάρχουν τρία πράγματα που δε μπορούμε να ελέγξουμε και ένα που μπορούμε. Τα τρία, μη ρωτήσετε ποιο είναι το μακρύτερο, είναι τι νιώθουμε, τι σκεφτόμαστε και τους άλλους. Και το ένα είναι αυτό που κάνουμε. Έτσι όταν θέλω να αποφύγω να δράσω πάνω σε συγκεκριμένα συναισθήματα, για τα οποία δεν ευθύνομαι αφού δεν τα ελέγχω, εφαρμόζω μια εκ διαμέτρου αντίθετη δράση. Εν παραδείγματι, θες να σπάσεις το κεφάλι του αδελφού σου; Προφανώς κάτι τέτοιο θα έχει σοβαρές συνέπειες, ΕΙΝΑΙ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ, βάλε μουσική και χόρεψε, πήγαινε για τρέξιμο, γέμισε το ημερολόγιό σου μουτζούρες, συγχρωτίσου με κόσμο κλπ κλπ.
Φτάσαμε στην τωρινή εβδομάδα. Αυτή τη βδομάδα έκανα διάφορα πράγματα μόνο για μένα. Ξεκινούσαν και τελείωναν σε εμένα, η Ψυχ. είπε ότι αυτό φαινόταν και είχε σαν αποτέλεσμα να φαίνομαι πολύ όμορφη στη συνεδρία μας. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι όταν μου λέει καλό λόγο το κάνει επειδή την πληρώνω, ωστόσο μιλήσαμε λίγο και για το ότι δεν έχω τι να τα κάνω τα καλά λόγια. Αλλά κι αυτό χρήζει μεγάλης κουβέντας. Λένε ότι χρειάζεσαι μερικές εβδομάδες για να χωνέψεις τη γνώση. Έτσι απ’ την δεύτερη εβδομάδα στο σήμερα αντί να υπομένω και να σκέφτομαι ότι θα πάω στην Ψυχ. και θα πω αυτό που σκέφτομαι, πήρα το βραδινό μου μπάνιο και ύστερα καθώς στέγνωνα τη χαίτη μου ήρθε. Έβαλα μουσική κι άρχισα να χορεύω με το νυχτικό και τα μισοβρεγμένα μαλλιά. Ούτε ξέρω πόσο καιρό είχα να το κάνω αυτό. Όχι απλώς μου έφυγε το βάρος απ’ το στέρνο αλλά ένιωσα και σέξι, δυνατή, όμορφη, σε επαφή με το κορμί μου κλπ κλπ.
Είναι γαμάτη η ψυχαναλύτρια μου, παρόλο που νιώθω λίγο σα να περπατάω πάνω σε κινούμενο έδαφος και παρόλο που έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας ακόμα, αρχίζω να βρίσκω τον εαυτό μου. Δεν ξέρω πως ακριβώς είναι αυτός ο εαυτός αλλά αρχίζω να θυμάμαι κομμάτια αυτού που θα ήθελα να είμαι και να δρω προς αυτά. Κι αυτό το αίσθημα του τα καταφέρνω και σιγά σιγά προχωράω, δεν πειράζει αν είναι αργά τα βήματα, δεν παίζεται. Πάω να χορέψω γιατί έχασα πολύ χρόνο.
Καληνύχτα,
Βίκυ.
Πίσω στα δικά μας. Ήρθε ο πρώτος επίσημος βαθμός μου απ’ το χειμερινό εξάμηνο. Το πρώτο μας 8άρι. Ενθουσιάστηκα, περίμενα λιγότερο. Μένουν άλλα τρία μαθήματα. Ετοιμάζομαι να κάνω και την αίτηση για το θερινό σχολείο. 6 με 18 Ιουλίου στο Πλωμάρι για όποιον ενδιαφέρεται. Ελπίζω να με πάρουν εθελοντικά στην οργανωτική για να τονώσω ολίγον και το βιογραφικό. Κοινώς κάνω οτιδήποτε άλλο εκτός από προετοιμασία για αύριο στη δουλειά και προετοιμασία για την παρουσίαση μου την Τρίτη. Ωστόσο μετά από πολύ καιρό και πολύ ψυχανάλυση νιώθω καλά. Σου λέει, ψάχνω για πράγματα που δεν υπάρχουν γι’ αυτό δεν είμαι ευτυχής. Την οποία ευτυχία έχω ερμηνεύσει λάθος.
Η ψυχαναλύτρια είναι γαμάτη, δεν της το λέω όμως για να μη το πάρει πάνω της. Δεν ξέρω αν είναι καλό αυτό, αλλά ποιος χρειάζεται τον υπόλοιπο κόσμο εφόσον έχει ψυχαναλυτή; Όλη τη βδομάδα μαζεύω τις μαλακίες που θέλω να κάνω και στο τέλος τις ξεφουρνίζω μία μία στην άμοιρη την Ψυχ. Έτσι και έχω σταματήσει να ρεζιλεύομαι και καταλαβαίνω σιγά σιγά τι σκατά συμβαίνει μες το ξερό μου το κεφάλι. Αν ήξερα ότι είναι έτσι, θα είχα ξεκινήσει πολύ νωρίτερα. Φυσικά αμφισβητώ την επιστήμη της, αλλά έχει υπομονή και κουράγιο και με ανέχεται. Βέβαια, την πληρώνω για να με ανέχεται οπότε αυτό μου δίνει μια αίσθηση ελέγχου της κατάσταση.
Θυμάμαι τη δεύτερη βδομάδα, μπήκα μέσα φουριόζα (είχε προηγηθεί ένα τελευταίο τηλεφώνημα) και της ζήτησα να μου πει με ποιο τρόπο θα σταματήσω ένα συγκεκριμένο συναίσθημα που με βασάνιζε και να μου βρει ένα δεύτερο για να μη δρω πάνω σε αυτό. Η απάντησή της ήταν πως υπάρχουν τρία πράγματα που δε μπορούμε να ελέγξουμε και ένα που μπορούμε. Τα τρία, μη ρωτήσετε ποιο είναι το μακρύτερο, είναι τι νιώθουμε, τι σκεφτόμαστε και τους άλλους. Και το ένα είναι αυτό που κάνουμε. Έτσι όταν θέλω να αποφύγω να δράσω πάνω σε συγκεκριμένα συναισθήματα, για τα οποία δεν ευθύνομαι αφού δεν τα ελέγχω, εφαρμόζω μια εκ διαμέτρου αντίθετη δράση. Εν παραδείγματι, θες να σπάσεις το κεφάλι του αδελφού σου; Προφανώς κάτι τέτοιο θα έχει σοβαρές συνέπειες, ΕΙΝΑΙ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ, βάλε μουσική και χόρεψε, πήγαινε για τρέξιμο, γέμισε το ημερολόγιό σου μουτζούρες, συγχρωτίσου με κόσμο κλπ κλπ.
Φτάσαμε στην τωρινή εβδομάδα. Αυτή τη βδομάδα έκανα διάφορα πράγματα μόνο για μένα. Ξεκινούσαν και τελείωναν σε εμένα, η Ψυχ. είπε ότι αυτό φαινόταν και είχε σαν αποτέλεσμα να φαίνομαι πολύ όμορφη στη συνεδρία μας. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι όταν μου λέει καλό λόγο το κάνει επειδή την πληρώνω, ωστόσο μιλήσαμε λίγο και για το ότι δεν έχω τι να τα κάνω τα καλά λόγια. Αλλά κι αυτό χρήζει μεγάλης κουβέντας. Λένε ότι χρειάζεσαι μερικές εβδομάδες για να χωνέψεις τη γνώση. Έτσι απ’ την δεύτερη εβδομάδα στο σήμερα αντί να υπομένω και να σκέφτομαι ότι θα πάω στην Ψυχ. και θα πω αυτό που σκέφτομαι, πήρα το βραδινό μου μπάνιο και ύστερα καθώς στέγνωνα τη χαίτη μου ήρθε. Έβαλα μουσική κι άρχισα να χορεύω με το νυχτικό και τα μισοβρεγμένα μαλλιά. Ούτε ξέρω πόσο καιρό είχα να το κάνω αυτό. Όχι απλώς μου έφυγε το βάρος απ’ το στέρνο αλλά ένιωσα και σέξι, δυνατή, όμορφη, σε επαφή με το κορμί μου κλπ κλπ.
Είναι γαμάτη η ψυχαναλύτρια μου, παρόλο που νιώθω λίγο σα να περπατάω πάνω σε κινούμενο έδαφος και παρόλο που έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας ακόμα, αρχίζω να βρίσκω τον εαυτό μου. Δεν ξέρω πως ακριβώς είναι αυτός ο εαυτός αλλά αρχίζω να θυμάμαι κομμάτια αυτού που θα ήθελα να είμαι και να δρω προς αυτά. Κι αυτό το αίσθημα του τα καταφέρνω και σιγά σιγά προχωράω, δεν πειράζει αν είναι αργά τα βήματα, δεν παίζεται. Πάω να χορέψω γιατί έχασα πολύ χρόνο.
Καληνύχτα,
Βίκυ.
RSS Feed
